Vijf jaar leefden Rolf en Renata met hun kinderen in de natuur, met en bij uiteenlopende natuurvolken. Eerst vier jaar in Noord Amerika en daarna gedurende een jaar in verschillende uithoeken op aarde. De kinderen gingen niet naar school maar kregen thuis onderwijs. Het jaar dat ze reisden werd de wereld letterlijk hun klaslokaal.

Rolf wilde graag een camera- en een geluidspersoon meenemen, maar dat leek Renata niks. Ze was ervan overtuigd dat ze dit als gezin moesten ondernemen, als een 'family unit', in staat om echt te kunnen ont-moeten en vanuit spontaniteit en intuitie te kunnen navigeren. Ze waren vastbesloten om een ​​film over de Earth Keepers te maken door hun lens, waarbij het gezin er altijd achter bleef. Toen film executives en vervolgens test-publiek (hun eerste versie van) de film zagen, drongen ze er echter op aan om het verhaal van de reis van het gezin in de film op te nemen. Ze hadden echter zichzelf niet gefilmd en dus geen materiaal ... totdat ze beelden van het gezin ontdekten op de camera's van de kinderen. Dat stelde hen in staat om het verhaal van het gezin in de film te weven.

De kinderen

Down to Earth is de reis en film van en door een gezin. Zowel de reis als de totstandkoming van de film zouden niet zo zijn verlopen zonder de kinderen. Ze waren niet alleen het startpunt van het hele avontuur, maar tijdens de reis bleken zij de ‘deuropeners’ te zijn waardoor de familie werd verwelkomd door afgelegen en beschermde inheemse gemeenschappen. En uiteindelijk maakten ze ook nog deel uit van het filmteam, want de beelden op hun camera's hebben de dag gered! In een panel van kenners werd geobserveerd dat Down to Earth de enige documentaire is, voor zover men weet, die gemaakt is door een gezin, geflimd door ouders en hun drie kinderen.